Sve četiri mesne zajednice na području Ljubića proslavili su po prvi put kao svoj dan 6. jun, kao sećanje na podvig Tanaska Rajića, koji je tog datuma junački poginuo braneći svoje topove u borbi sa Turcima 1815. godine.
U prisustvu meštana, gradskog rukovodstva, pripadnika Vojske Srbije položeni su venci, a potom je priređen prigodan kulturno-umetnički program. Svečanosti je prisustvovala i delegacija Stragara, rodnog mesta Tanaska Rajića.
Gradonačelnik Čačka Vojislav Ilić rekao je prisutnima da je grad Čačak formirao Organizacioni odbor koji će pripremiti program obeležavanja dva veka od boja na Ljubiću. Kako je rekao, očekuje se da će na ovoj proslavi za dve godine prisustvovati državno rukovodstvo.
– Danas smo se okupili da bi obeležili 198 godina od kako je Tanasko Rajić braneći Ljubić, Čačak i Srbiju dao svoj život. Ovo je prvi put da se obeležava dan kada je poginuo Tanasko Rajić. Grad je formirao Organizacioni odbor i brzo ćemo početi sa aktivsnotima na obeležavnju 200 godina Boja na LJubiću. Očekujem da ove i naredne godine završimo sve projekte koji su neophodni da bi 2015. godine spremno dočekali taj veliki jubilej. Posebno bih poželeo dobrodošlicu našim prijateljima iz Stragara, rodnog mesta Tanaska Rajića sa kojim aćemo u narednom periodu uspostaviti tešnju saradnju na ekonomskom, kulturnom i sportskom planu – rekao je gradonačelnik Ilić.
Izvor: Ozon press
Ljubićka bitka ili bitka na Ljubiću se odigrala 8. maja 1815. godine, u toku Drugog srpskog ustanka. Odvijala se na brdu Ljubić 4 kilometra sjeveroistočno od Čačka, između Srba i Turaka.
Poslije oslobođenja Rudnika, ustanici pod komandom Lazara Mutapa napadaju tursku posadu Čačka, i sabijaju je u okruženje kod džamije. Za to vrijeme Jovan Obrenović posjeda Ljubić sa svojim ljudima. Turci pod Ćaja-pašom, snage oko 5000 ljudi, uglavnom konjanika, stižu 6. maja iz Beograda u Čačak i napadaju ustanike s leđa. Ustanici se povlače na Ljubić pred brojnijim neprijateljem, sa ranjenim Mutapom. Tu su već pristigli Miloš Obrenović i Jovan Dimitrijević Dobrača, svaki sa svojim ljudima. Ukupne srpske snage su iznosile oko 1500 ljudi (200 na konjima).
Miloš je izradio otvorene šančeve za glavninu srpskih snaga, a dio snaga je razmjestio po drugim položajima i zasjedama. Turci su 8. maja sa jačim snagama napali ustanike na Ljubiću, ali su odbijeni plotunskom vatrom. Uz veće gubitke se povlače ka Čačku, a ustanici ih progone do Zapadne Morave.
Tokom borbe se istakao Tanasko Rajić, koji je junački poginuo braneći srpske topove od Turaka.Njegova pogibija opevana je u narodnoj pesmi stihovima:“Od sto rana od sto jatagana pade Rajić junak od megdana.“ U Ljubiću danas postoji škola koja nosi ime ovog znamenitog junaka.
Pobjeda na Ljubiću na početku ustanka je bila veliko moralno osnaženje narodu, ulila je ljudima samopouzdanje i podigla Srbe masovno na oružje.
Danas se na Ljubiću nalazi memorijalni kompleks posvećen samoj bici koji je SFRJ 1983. godine proglasila znamenitim mestom od izuzetnog značaja. Kompleks se sastoji od granitnog spomenika Tanasku Rajiću i novoizgrađene pravoslavne crkve. Sama crkva je posvećena svetom knezu Lazaru, a u njenoj unutrašnjosti se nalaze motivi preuzeti iz tzv. Prizrenskog patosa tj. ukrasni ornamenti iz zadužbine cara Dušana, manastira svetih Arhangela kod Prizrena.
U spomen na pobedu u ovoj bici knez Miloš je podigao i Crkvu Svetog Save na Savincu 1819. godine, koja je postala grobna crkva porodice Vukomanović.
