Arheološka istraživanja koja su sprovedena na neolitskom nalazištu La Drage, u blizini jezera Banioles, nedaleko od Barselone, dala su otkriće jedne stavke koja je jedinstvena u zapadnom Mediteranu i Evropi. Ta stavka je luk koji se pojavio u kontekstu koji datira iz perioda između 5400-5200 pne. To je unikat s obzirom da je prvi luk koji je pronađen u takvom stanju. Prema njegovom datumu, može se hronološki smatrati da je najstariji luk iz neolitskog perioda u Evropi. Studije će omogućiti analizu aspekata tehnologije, strategiju preživljavanja i društvenu organizaciju prvih zemljoradničkih zajednica koje su se naseljavale na Pirinejskom poluostrvu. Luk ima duzinu od 108 cm. Vredno pomena je i činjenica da je napravljen od drveta Tisa (Takus baccata), od koga su većinom pravljenikao neolitski lukovi u Evropi.
U prethodnim arheološkim istraživanjima, pronađeni su fragmenti dva luka (u 2002 i 2005), takođe iz istog vremenskog perioda, ali pošto je bilo nemoguće fragmente analizirati, nemoguće je i odrediti karakteristike ovih alata. Trenutno otkriće otvara nove perspektive u razumevanju kako su ove poljoprivredne zajednicama živele ikako su se organizovale. Ovi lukovi mogli su služiti u različite namene, kao što su lov, mada ako se uzme u obzir da ova aktivnost nije bila uobičajena u oblasti La Drage, ne može se isključiti i da su lukovi predstavljali elemente prestiža ili su u vezi sa odbrambenim aktivnostima.
Ostaci lukova koji su pronađeni u Severnoj Evropi (Danska, Rusija) koji datiraju između 8. i 9. veku pre nove ere koristili su se među lovacima-sakupljačkim grupama, te grupe bile su iz paleolita, dok taj slučaj nije u neolitu. Neki fragmenti ovih neolitskih lukovima iz centralne Evrope datiraju pred kraj 6. milenijuma pre nove ere, u periodu od 5200-5000 godine pne, iako su generalno iz kasnijeg perioda, često više od hiljadu godina su mlađi od La Drage. Iz tog razloga, arheolozi mogu da potvrde da su najstariji u Evropi iz neolitskog perioda.
