Kalakača je arheološki lokalitet koji se nalazi u mestu Beška, opština Inđija. Nalazište je datovano u period od 10. do sredine 8. veka p. n. e. Pripada kategoriji spomenika kulture od velikog značaja, upisanog u centralni registar 1985. godine. Lokalni registar vodi Zavod za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica. Lokalitet je devastiran izgradnjom auto-puta Beograd – Novi Sad. Zaštitna istraživanja vršena su u periodu od 1972. do 1974. i od 2003. do 2004. godine.
Lokalitet Kalakača se nalazi na levoj obali Dunava, neposredno uz most na, na oko 4 km severoistočno od Beške u Sremu. Lociran je na nekoliko nivoa lesnih terasa. Ovde su otkriveni ostaci jednoslojnog naselja sa kraja kasnog bronzanog i početka gvozdenog doba , veliki broj jama, ukopanih objekata i pratećih ekonomskih objekata. Naselje se nalazilo na izduženom platou trougaonog oblika i pružalo se u pravcu jugozapad – severoistok, najvišem delu Kalakače, na nadmorskoj visini od oko 140 m, i oko 60 m iznad srednjeg nivoa površine Dunava. Dimenzije naselja bile su 110 х 160 х 220 m.
Naselje je bilo zemljoradničkog karaktera, ali je osteološkim analizama potvrđeno i gajenje životinja, kao i lov. Od pokretnog materijala otkrivena je keramika. Ornament je jednostavan, najčešće se javlja žleb ili „S“ urezi. Prema ornamentu ovaj horizont je svrstan u Bosutsku grupu starijeg gvozdenog doba.
Na istraženom prostoru pronađeno je 215 objekata od kojih najveći broj predstavljaju silosi za čuvanje žita i ostalih namirnica. Manji broj objekata predstavlja kružne kolibe sa centralnim stubom u sredini. Nalazište je veoma poznato i priznato, ne samo u srpskoj već i evropskoj arheologiji. Najveći broj pokretnih predmeta pronađenih prilikom arheoloških iskopavanja čine ulomci keramičkih posuda – amfore, pitosi, zdele, šolje, minijaturne livačke posude
