Olantajtambo je jedna od najvećih misterija drevnog carstva Inka. Čovek se pita kako je uopšte bilo moguće da se ovako grandiozne građevine sagrade na vrtoglavoj visini i na gotovo nemogućem terenu.
Drevni graditelji nisu priznavali nikakve prepreke. Preko planinskih bujica podizali su improvizirane mostove od pruća i isprepletenih žilavih lijana, kroz stene su probijali tunele, a na samim ivicama vrtoglavih litica vešto su uklesavali putne staze koje su stizale do najudaljenijih i najnepristupačnijih utvrđenja velikog Carstva.
U džinovskim geometrijskim megalitskim zidinama, koje nisu vezivane nikakvim vezivnim materijalom, nego su kameni blokovi slagani jedan na drugi po nepravilnom redu, postoji najmanje šest kamenih blokova težih od pedeset tona, koje su vešti graditelji Inka na neki čudan i nama krajnje nejasan način iz udaljenog kamenoloma, sa druge obale reke Urubambe, uspeli da prebace na ove, orlovske visine. Kako i na koji način, to će izgleda ostati zauvek tajna.
Tokom vladavine Inka, Olantajtambo je bio kraljevska prestonica vladara Pacakutija koji je osvojio ovaj region i tu sagradio grad i ceremonijalni centar.
U vreme španskog osvajanja Perua, ovo mesto je služilo kao uporište za otpor preostalom plemenu Inka. Sama dolina je prekrivena terasastim poljima koja se od podnožja uzdižu u brda i dozvoljavaju poljoprivredu na inače nepristupačnom terenu.
Olantajtambo je, kažu legende, bio čuven još po nečemu. Smatran je svetim i u njemu su bila sahranjivana srca mrtvih vladara inka, dok su njihove uzvišene mumije počivale u kraljevskim odajama u Kusku, udaljenom gotovo 90 kilometara.
(bwmistery.blogspot.com)
