Arheološki lokalitet Matejski Brod nalazi se na oko 6 kilometara severoistočno od Novog Bečeja, na granici dva potesa: Matej i Šimuđska strana. To je ustvari izdvojeni plato, na samoj ivici niže lesne terase, elipsastog oblika, veličine 136X50 metara. Na zapadnoj strani plato se okomito spušta, prelazeći u baru, ostatka nekadašnjeg rečnog korita Malog Begeja.
Pripada kategoriji arheoloških spomenika od velikog značaja, upisan u centralni registar 1995. godine. Lokalitet se datuje u vinčansko-pločnička fazu, odnosno na nalazištu se može pratiti kontinuirani razvoj naselja starčevačke kulture preko ranovinčanske kulture do pozne protopotiske i potiske kulture. Prvo arheološko iskopavanje započelo je 1949. i trajalo je do 1952. godine. Istraživanja su nastavljena 1962. godine.
Prilikom iskopavanja koja su vršena 1954. godine i ranije ovde su nađeni ostaci ljudskog naselja u tri zemljišna sloja koja potiču iz mlađeg kamenog doba, iz vremena oko 2500. godine pre nove ere; kasnog bronzanog doba, oko 1500 – 1000. godina pre nove ere i srednjeg veka. Tu su otkriveni vidni tragovi kuća – poluzemunica pravilnog četvrtastog oblika, čiji su uglovi redovno orjentisani prema glavnim stranama sveta, a pod je sa drvenom sustrukturom i premazom od blata. Od ostalih predmeta nađeno je dosta pečene keramike vinčanskog i potiskog tipa, zatim jedan grob sa skeletom, a nešto materijala iz bronzanog i haldštatskog perioda. U svemu nađeno je: 7 kuća, jedan grob sa kosturom, ostaci peći, ostaci keramike, ostaci oruđa od gline i kostiju, jedno ognjište i jedan konjanički grob.
Keramika je ornamentisana tipičnim ukrasima potiske kulture. Od motiva javlja se meandar i urezani uglasti motiv. Na lokalitetu je otkriven i neolitski idol, figura koja sedi, sa posudom u ruci. Pretpostavlja se da predstavlja zemljoradničko božanstvo.
